سخنان حضرت محمد(ص)-سری نوزدهم
سخنان حضرت محمد
هيچ كاري به نتيجه نمي‌رسد مگر اين كه نزد انسان شرافتمند و ديندار باشد. (زيرا آنها ارزش كار خوب را مي‌‌دانند و تا آن را به اتمام نرسانند، آرام و قرار نمي‌گيرند.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
پول شراب و مهريّه زناكار و پول سگ (ولگرد يا سگ بي‌مصرف و فقط براي زيبايي) و شطرنج، حرام است و اگر صاحب سگ به نزد تو آمد و پول آن را درخواست كرد، دستانش را پر از خاك كن، شراب و قمار و هر چيز مست كننده‌اي حرام است.
((حضرت محمد (ص)))
=================
كسي كه در راه (دفاع) از مال خود (هم) بميرد، شهيد است. (زيرا از حقّ دفاع كرده است.)
((حضرت محمد (ص)))
=================
كسي كه غريبانه بميرد، شهيد مُرده است.
((حضرت محمد (ص)))
=================
هر صبح شياطين با پرچم‌هاي (گمراه كننده) به بازار مي‌آيند پس با اوّلين نفر وارد بازار شده و با آخرين نفري كه خارج مي‌شود، از بازار، بيرون مي‌آيند.
((حضرت محمد (ص)))
=================
حقيقتاً شيطان مانند خون در درون انسان، جريان دارد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
گريه از رحمت (خدا) مي‌باشد و فرياد از طرف شيطان است.
((حضرت محمد (ص)))
==================
حقيقتاً بعضي از گفته‌ها، شرك و بعضي از شعرها (كه سروده مي‌شود) حكمت و بعضي از سخن‌ها، نامفهوم (و بي‌معنا) و بعضي از دانش‌ها، ناداني است.
((حضرت محمد (ص)))
=================
شعر، مانند سخن گفتن است، اگر خوب باشد، سخن خوب و اگر بد باشد، سخن بد، محسوب مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
=================
بهترين شعري كه عرب‌ها به آن تكلّم كرده‌اند، سخن لبيد است (كه آن عبارت است از اين كه) آگاه باشيد! كه همه چيز به غير از خدا، باطل است.
((حضرت محمد (ص)))
================
اين كه درون (باطن) مردي پر از چرك (و كثافت) شود، براي او بهتر است از اين كه پر از شعر (بيهوده و چاپلوسانه در وصف ديگران) باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=================
شفاعت من، مخصوص افراد گنهكار از امّت من مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
كسي كه شفاعت را دروغ بداند، روز قيامت شفاعت به او نمي‌رسد.
((حضرت محمد (ص)))
=================
قرآن شفاعت كننده‌ي خوبي براي رفيق خود است. (يعني كسي كه هميشه قرآن خوانده و در معناي آن تدبّر مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
زماني كه خداوند، خير مردي را در دست مرد ديگري انجام دهد، (ولي) او سپاسگزاري ننمايد، نسبت به خداوند (نيز) شكرگزار نخواهد بود.
((حضرت محمد (ص)))
=================
(نعمت) كمي كه بتوان شكر آن را به جا آورد، از (نعمت) زيادي كه طاقت شكرش نمي‌باشد، بهتر است.
((حضرت محمد (ص)))
==================
هر مردي كه شفاعت او (در حقّ ديگري) جلوي حدّ (الهي را بگيرد كه امروزه به آن پارتي بازي مي‌گويند) تا از كار خود، دست برندارد، در خشم خداوند، مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
حقيقتاً پاداش كسي كه غذا (نعمت الهي) را خورده و شكر به جا مي‌آورد، مانند (پاداش) كسي است كه روزه‌دار و صبور است. (بر سختي‌هاي روزه صبر مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
كسي كه غذا خورده و شكر (الهي) را به جا مي‌آورد مانند روزه‌داري است كه صبور است. (با سختي‌هاي روزه، روزه‌هاي خود را كامل به جا مي‌آورد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
از (كار) مسلماني خوشحال و شگفت‌زده مي‌شوم كه وقتي مصيبتي به او رسيد، صبر كرده و وقتي خيري (از طرف خدا) به او برسد، شكر خدا را به جا مي‌آورد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
حقيقتاً من بر شما از نعمت‌ها بيشتر از گناهان مي‌ترسم (زيرا ممكن است نعمت، انسان را مغرور كند) بدانيد! شكري كه سپاس آن به جا آورده نشود، پيشامد بدي به همراه دارد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
كسي كه نعمتي به شخص ديگري داده و او تشكّر نكند، بر او نفرين نمايد (كه) نفرينش مستجاب مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كسي كه (به گرفتاري) مبتلا شده و صبر نمايد و (نعمتي) به او داده شده و تشكّر كند و مورد ستم قرار گرفته و بخشش نمايد و (يا) ستم كند (ولي) طلب آمرزش نمايد، (اين‌ها) گروهي (هستند) كه در امان بوده و از هدايت شوندگان مي‌باشند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كسي كه نعمتي به او برسد، بايد شكر آن را (نيز) به جا بياورد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كسي كه (از نعمت) كم شكرگزاري نمي‌كند، (از نعمت) زياد (نيز) شگرگزاري نخواهد كرد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
شكر نعمت به اين است كه آن نعمت را آشكار كني (يعني خداوند، اثر نعمت را ديده و تشكر لفظي و عملي را هم از انسان مشاهده كند.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
(زياد) شوخي مكن زيرا ارزش تو از بين مي‌رود و دروغ مگو، زيرا نور (ايمان) تو را نابود مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
مرگ (انسان) غريب، شهادت محسوب مي‌شود. (زيرا با سختي همراه بوده و ديگران، بسيار مـتأثّر مي‌شوند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
زماني كه طالب علم بميرد، در حالت شهيد خواهد مرد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حقيقتاً خداوند، افراد شوخي را كه در شوخي خود، راستگو هستند، مورد بازخواست قرار نمي‌دهد. (يعني از شوخي خود سوء استفاده نكرده و الفاظ زشت و حرف زدن با نامحرم را در قالب شوخي قرار نمي‌دهد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كسي كه از روي شهرت (و مشهوريّت خود) علمش را به گوش ديگران برساند (يعني چون مشهور است، از اين فرصت سوء استفاده كند) خداوند در روز قيامت رسوايي او را در گوش مردم جا مي‌دهد و او را بي‌ارزش و كوچك مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
از شهوت پنهاني دوري كنيد (منظور از شهوت پنهاني اين است كه) عالمي دوست داشته باشد كه ديگران در محضر او بنشينند. (و او را مورد ستايش قرار دهند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
سرخي، (رنگ) زينت شيطان است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
صدقه دادن به فقير (كه غريبه و ناآشنا است) يك صدقه به حساب مي‌آيد (ولي) صدقه دادن به خويشاوند فقير، دو چيز محسوب مي‌شود: يكي صدقه و ديگري پيوند با خويشاوندان.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
شيطان با يك نفر و دو نفر كار دارد (زيرا يك نفر تنهاست و دو نفر هم ممكن است با هم اختلاف كنند) و زماني كه سه نفر شدند، نمي‌تواند قصد بدي نسبت به آنها داشته باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
يك فقيه (عالم ديني كه عامل باشد) از هزار عابد براي شيطان سخت‌تر است. (هم از لحاظ به دام انداختن و هم از لحاظ اين كه عمل او قابل مقايسه با عمل ديگران نيست.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
صبر، باعث خشنودي (خدا و بنده‌ي صبور) مي‌شود.
((حضرت محمد (ص) ))
=====================
به هيچ بنده‌اي روزيي‌اي وسيع‌تر از صبر داده نشده است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
اگر صبر، شبيه يك مرد بود، مرد بزرگواري بود. (همه او را به بزرگواري مي‌شناختند.)
((حضرت محمد (ص) ))
======================
كسي كه بر مصيبت بزرگ صبر كند، خداوند (در مقابل آن) به او عوض مي‌دهد و كسي كه خشم خود را فرو ببرد، خداوند به او پاداش خواهد داد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه در بيابان سكونت كند، خشن مي‌شود. (زيرا از اجتماع دور بوده و فرهنگ بيابان نشيني دارد، و از صيد حيوانات زندگي خود را مي‌گذراند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
صدقه دادن به خويشاوندان، (هم) صدقه است و هم صله رحم. (پيوند با خويشاوندان و در اين صورت دو ثواب براي او آماده مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
صدقه دادن را از آن چه خداوند آغاز كرده است، آغاز كنيد. (و آن طور كه خداوند دستور داده است رفتار نماييد كه اوّل از خويشان نزديك خود شروع نماييد.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
حقيقتاً صدقه، خشم خدا را فرو مي‌نشاند و از مرگ بد، جلوگيري مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
حقيقتاً صدقه مال را زياد مي‌كند. (زيرا خداوند به آن بركت خواهد داد.)
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
حقيقتاً بنده، تكّه‌اي نان صدقه مي‌دهد و نزد خداوند به اندازه‌ي كوه احد مي‌شود.
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
حقيقتاً خداوند به وسيله‌ي يك صدقه، هفتاد (نوع) مرگ بد را دفع مي‌كند.
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
صدقه دادن پنهاني، خشم خداوند را فرو مي‌نشاند و همانا پيوند با خويشاوندان، عمر را زياد مي‌كند و انجام كارهاي خوب انسان را از حوادث بد، محفوظ مي‌دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
(به فقرا) صدقه دهيد زيرا صدقه، شما را از آتش جهنّّم جدا مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
پيوند با خويشاوندان (باعث مي‌شود) ثروت زياد شده و در ميان خانواده، محبت برقرار شده و أجل (زمان مرگ) به تأخير بيفتد.
((حضرت محمد (ص)))
